Hoe ik werk

Ik werk voornamelijk op het brein, dat de aanstuurder is van ons lichaam. Het doel is om direct te ervaren/voelen dat het lichaam kan ontspannen en stromen, dat het brein veiligheid ervaart en het lichaam loslaat plus in herstel is.  Deze snelle aanpassing van het brein en het lichaam wordt vaak als wonderlijk beschouwd en de nadruk ligt op de ervaring: Dit is wat mijn lichaam kan! (ontspannen, meer functie/aansturing, minder pijn).

Werkrichtingen:

• Biochemische balans; – voeding,- hydratatie, – adem, – slaap
• Mentale balans; – gedachtes, – overtuigingen, – relatie, – werkdruk, – trauma
• Fysieke balans; – aansturing, -bewegen, – conditie, -pijn, -kracht, – souplesse

Het zijn faciliterende interventies om het zelfherstellende vermogen aan te spreken en te verbeteren. Denk hierbij bijvoorbeeld aan activatie van het lymfestelsel, Nervus Vaguswerk, ademhalingsoefeningen, voeding coaching, bewegingsadviezen, stressmanagement, slaapoptimalisatie etc.

Herstel bevorderen vanuit autonomie.

Manuele interventie is erop gericht om het brein de weefsels (spier- en bindweefsel)  die verminderd aangestuurd worden beter aan te laten sturen en te laten ontspannen wat teveel wordt aangespannen.

Hiermee wordt alle trekkracht geneutraliseerd, er wordt niet meer aan gewrichten getrokken en het pijnsignaal verdwijnt. Veranderde input, andere output.

Alles is erop gericht om het brein in de veilige (parasympatische) modus te brengen/houden, het toebrengen van veel pijn tijdens de manuele interventies is derhalve onwenselijk.

Geef mij wat extra uitleg:

Ons lichaam wordt aangestuurd door ons brein en ons brein bestaat voor 5% uit bewust brein en maar liefst voor 95% uit onbewust brein. Dat maakt direct duidelijk dat ons onbewuste brein voor 95% de dienst uitmaakt en bijv bepaalt hoe goed wij wel of niet kunnen slapen.

In mijn werk richt ik mij vooral op de werking van ons brein en met name op de Input/Output. Je zou het brein kunnen vergelijken met een computer; je stopt er informatie in en dan komt er een antwoord uit; input/output.

Wij mensen kunnen, net als een computer, door andere input ook een andere uitkomst/output verkrijgen. Als je bijv ergens erg van schrikt dan gaat je hart direct veel sneller kloppen, dat is een overlevingsreactie van het lichaam; een snelle en hoge ademhaling ook. Ons brein reageert razendsnel op potentiele gevaren met bijv de verhoogde hartslag en de snelle en hoge ademhaling. We worden klaargemaakt om bijv weg te vluchten of om te vechten tegen de zogenaamde beer.

Ik noem deze modus de Hertjesmodus, net als een hertje dat in het bos wordt opgeschrikt door een krakend takje. Het hertje komt in een enorme alertheid en sprint weg zodra de beer in zicht komt, het rent letterlijk voor zijn leven.

Wij mensen kunnen in deze modus, ons overlevingssysteem, ook heel alert worden, een kort lontje hebben, stijve spieren, minder goede nachtrust, een hoge ademhaling maar ook pijn, vermoeidheid en verminderde focus komen voor. Het lichaam is dan in overlevingsmodus en niet meer in herstelmodus want het kan maar één ding tegelijk.

Door hele gerichte interventies (input) gaan we regie nemen over de uitkomst (output). We geven ons brein zoveel mogelijk signalen waarop het brein vanuit veiligheid reageert ipv het onveilige hert.

We doen dit vooral op fysiek niveau, denk hierbij aan manueel werk op spieren en bindweefsel maar ook via de adem, voeding, slaapkwaliteit, beweging, het verbeteren van het immuunsysteem/darmgezondheid. Tevens werken we aan het zenuwstelsel door heel specifieke zenuwen te betrekken die een remmende werking hebben op ons stress systeem.

Ons brein zal reageren op alle input en zich weer veilig voelen, ons lichaam zal ontspannen en heel belangrijk; ons lichaam kan weer herstellen.

We zijn uit het overlevingssysteem en in ons natuurlijke herstelsysteem gekomen.

**************************************************************************************

Manuele interventie is erop gericht om het brein het weefsel (spier- en bindweefsel)  dat verminderd aangestuurd wordt beter aan te laten sturen en te laten ontspannen wat teveel wordt aangespannen.

Hiermee wordt alle trekkracht geneutraliseerd, er wordt niet meer aan gewrichten getrokken en het pijnsignaal verdwijnt. Veranderde input, andere output.

Alles is erop gericht om het brein in de veilige (parasympatische) modus te brengen/houden, het toebrengen van veel pijn tijdens de manuele interventies is derhalve onwenselijk.

Bewustzijn: 5%

Onbewust: 95%

Onbewustzijn “doet” klacht.

Bewustzijn; Hoe ont-doe ik wat ik nu doe (klacht)

Klacht – geen diagnose > Bewustzijn: Er is iets stuk aan/ mis met mij (overtuiging).

Klacht – diagnose – stigma > Bewustzijn: Er is iets stuk aan/ mis met mij (overtuiging).

Een pijnklacht is een signaal: er is een veranderwens.

Vraagstelling aan jezelf: Wat mis ik dat ik dit nu krijg (biochemisch – mentaal – fysiek)?

Input van veiligheid op het gebied van biochemie, mentaal, fysiek geeft een verbeterde output; het brein beschouwt alle bewegingen als veilig en zet niets in de aansturing méér aan of méér uit, alles stuurt normaal aan en alles stroomt.

Note; niemand is symmetrisch en er zal daarom altijd sprake zijn van compensatie. Pas wanneer deze te lang aanhoudt zal er een pijnklacht optreden.